این عیدها عید نیست تو که نباشی !
عید وقتی است که تو از ما راضی باشی .
عید وقتی است که ؛
گل تبسم بر لبان یوسف زهرا نشانده باشیم .
این عیدها عید نیست تو که نباشی !
عید آمدن توست که ،
نوازش خواهی کرد زخمهای زمین را .
دلجوئی خواهی کرد قلب شکسته شکوفه را !
عید آمدن توشت که همه زیبا خواهیم شد .
همه انسان خواهیم شد .
و دیگر مورد زکات پیدا نخواهیم کرد .
عید وقتی است که ببینیمان و ببینیمت ..
چشمهای ما سهم بزرگی طلب دارند از ما !
کی باشد ببینیم و سیر ببینیم
گریه کنیم و سبک شویم !
بگوییم :
الا یا اهل العالم این هم آقای ما !
دیدید آمد …
ارباب !
عید وقتی است که تو از ما راضی باشی .
عید وقتی است که ؛
گل تبسم بر لبان یوسف زهرا نشانده باشیم ..
وای بر ما و باز وای بر ما ..
ما که جز اشک و غم برای دل مهربانت نداشته ایم .
تو که بیایی عید معنا خواهد شد
بیرق توحید بر دل زمین زده خواهد شد …
همه فصلها بهار خواهند بود !
همه دلها بهاری !
باران بهاری و قلبها خدایی !
ما را با دیگران چه کار !
ما سر سفره تو بزرگ شده ایم
خواسته لحظه تحویل سالمان ،
نگاه عنایت تو خواهد بود ، اینکه ؛
سال نه ، ثانیه آخری باشد که
تو را نبینیم وثانیه آخری باشد که بی تو سر کنیم !
و تو دعایمان کنی که ثانیه ای بی تو نباشیم .
آقا !
خوب تقسیم کردم نه !
عزیز عالم هر کجایی ؛
سلام خالصانه ما تقدیم حضور مقدست .
دستت بر سرمان و دعایت نگهدارمان .
ارباب !
قسم می خورم بی نامت نفس نکشم …